Frustration

De Tijd, 15 November 1995:

En opeens is mijn misplaatste frustratie met de Jamaicaanse man, de man die alleen in mijn oordeel vorm heeft, veranderd, maar niet in sympathie. Mijn frustratie is veranderd in een grotere frustratie. Het lijkt hier in Jamaica zo weinig nodig te hebben om beter te kunnen functioneren. Een kleine verandering in de houding van mensen, een beetje minder dreiging van de alles vretende afgrond van chaos en nood. Het eigenbelang zou toch veel beter bedeeld kunnen worden door het cultiveren van een bewustzijn voor het grotere belang, een verlicht eigenbelang? De nood en de tekorten kunnen toch veel beter bestreden worden door collectiviteit dan door het individu? Maar niemand kan elkaar meer vertrouwen, en voor het functioneren van een collectiviteit mag het vertrouwen niet onderhevig zijn aan inflatie.

Time, 15 november 1995:

And suddenly my misplaced frustration with the Jamaican man, the man who, in my mind, derives his form in my judgment of him, has changed, but not become more sympathetic. My frustration has changed into a larger kind of frustration. Jamaica appears to need so little change in order to function properly: a small change in the attitude of people, a little less threat from the all-consuming abyss of chaos and need. Self-interest would surely be better served by an enlightened self-interest, an interest that is conscious of the greater interest. Need and scarcity can surely be better tackled collectively rather than individually? But no-one appears to trust one another, and for a collective approach to work, trust must not be made subject to inflation.