Witte Nederlanders. Psychologie en Allah | |
Ik zit in de trein die langzamer begint te rijden omdat hij weldra in Delft aan zal komen. De conducteur roept het al om in een stem die bij het einde van de dag hoort: "Delft, Station Delft." Ik sta op om uit te stappen en ga richting het balkon. (een rare naame voor een ruimte die werkelijk niets te maken heeft met balkons maar dat heeft natuurlijk een historische rede) De automatische schuifdeur naar het balkon opent en ik stap de koudere ruimte binnen. Aldaar kom ik twee mensen tegen, gezeten aan weerszijde van de deur waar ik net doorheen ben gestapt. Links een meisje dat ik al eerder door de trein had zien slenteren met haar telefoon aan haar wang, en rechts een lange, slanke, donkere jonge man met een scheef petje. Het meisje zit in een nette houding op het opklapstoeltje. De jongen leunt lui naar achteren met benen wijd en zijn rug tegen de beugel van de deur naar buiten die zo open zal gaan en waar ik, als enige, zal uitstappen. De jongen is in gesprek met het meisje, de conversatie was al even gaande geloof ik: "eh psychologie... is dat niet zwaar dan?" "Ja," zegt het meisje, "je moet best wel boeken lezen en zo." "Ja, maar heb je ook eh..mensen al meegemaakt en zo?" "Ja, bij Parnassia, in m'n stage," "Nou, dat zou echt niets voor mij zijn, psychologie, weet je. Ik ga mijn tijd niet verdoen aan mensen die al, weet je, gek zijn, .... daar ga ik echt mijn tijd niet aan verdoen, .... daar heb ik de tijd niet voor. Als mensen al zo zijn dan moeten ze zelf maar eh... Daar heb ik geen tijd voor. Alleen als ik een witte Nederlander kan bekeren naar de Islam, weet je, dan krijg ik het goed met Allah, dat...." De trein is nu echte gestopt, de jongen vervouwt zijn armen en benen en staat op, glimlacht naar mij en maakt beleefd ruimte om mij uit te laten stappen en zegt nog: "Dag meneer." |
Contact me at: jacob@voorthuis.net
copyright © jacob voorthuis 1994-2010
All written material on this page is copyrighted.
Please cite Jacob Voorthuis as the author and Voorthuis.net as the publisher.